Eurocrisis - investeer alleen in waardecreatie en droom plezier

Ik schrijf niet graag over de euro-crisis. Te negatief, je kan er niets aan doen, maar vooral omdat onze maatschappij en dus ook de economie 'psychologie' is. Mensen die me kennen weten dat ik maar 1 management regelel heb: "alles wat je aandacht geeft dat groeit". Zullen we met zijn allen aandacht blijven geven aan waardecreatie, plezier, vernieuwing en creativiteit? Veel leuker, spannender en positiever. Vooral nu in deze donkere dagen. Maar ook dat is hard werken, en vraagt een grote mate van lef. Kortom Leef je droom (ipv je leven te dromen).



Is er dan maatschappelijk niets aan de hand? Natuurlijk wel. We are all too big spenders. Kortom we lenen te veel. En lenen is eigenlijk geld uit de toekomst naar het nu halen, en dat is alleen verstandig als je investeert met het geleende geld. Met geleend geld een korte termijn 'benefit' nastreven is heel onverstandig. Zoals mijn moeder al aangaf : "van kort geld mag je lang geld maken, maar van lang geld geen kort geld" **.

Dat investeren doe je natuurlijk in waardecreatie-projecten; innovatie dus. En die projecten daar zijn twee typen mensen voor nodig (a) mensen met nieuwe proposities (marketeers, creativelingen, designers, verhalenvertellers) en (b) mensen die kunnen 'realiseren' (tot deze groep behoren vaak beta's, men zegt dat we er te weinig hebben). Maar uiteraard wel met professionals, want anders is de kans op succes te klein.



Ik hoor sommige lezers al zeggen: "maar we investeren al zoveel, daarom hebben we juist schulden". Neen, dat klopt niet helemaal. We besteden teveel leengeld geld aan pappen-en-nat-houden, aan het in stand houden van middleman, en kostenreductieprojecten. En vooral in het in stand houden van de status quo. Kostenreductie en efficiency is alleen een beetje nuttig als je in een commodity / bulk markt zit (red ocean, hoe kom je eruit?). Maar uiteindelijk heeft OpEx ook nog eens heel beperkt nuttig. Een effectieve overheid is bijna een contradictie in terminus. Deltawerken, een hogesnelheidslijn, goede preventieve gezondheidszorg of een nieuwe polder, kost altijd geld op korte termijn, maar leveren als het goed is lange termijnwaarde op. Als ondernemer probeer ik aan de upsite (inkomsten) kant te blijven denken en niet teveel aan de kostenkant van ons bedrijf.

Ik ben daarom van mening dat elke investeringsproject vier doelen ("beoogde effecten") kan hebben:
1- voldoen aan toekomstige nieuwe normen en wetten (bijvoorbeeld diervriendelijke of milieuvriendelijker). Teveel vooruitlopen als individueel bedrijf is dodelijk overigens.
2- goedkoper en effectiver (dat is de belofte althans van veel ICT projecten). Klassiek OpEx. Heel veel organisaties zijn inmiddels zo 'effectief', dat er geen ruimte meer is voor toekomstige nieuwe waardecreatie. En hiermee zijn deze bedrijven niet duurzaam. Verschil tussen kostenreductie en waardecreatie is echt heel groot.
3- waarde-creatie of te wel innovatieprojecten (een nieuwe treinrails, een nieuwe iPad), nieuwe omzet in de toekomst. Een belangrijk kompas daarbij is de zogenaamde latente consumentenbehoefte.
4- plezier en maatschappelijk nut (nieuw natuurgebied, schouwburg, scholing). Ook wel de linkse hobby's genoemd, zolang er balans is met de andere type projecten is er niets aan de hand.
In alle gevallen zou 'kort geld tot lang nut moeten leiden'.

** ik heb al twee jaar een stukje over kort versus lang geld en over de verschillende soorten geld (schenkgeld, leengeld, eigengeld) geschreven. Maar het is nog niet af genoeg om te posten om dit blog.

Reacties

Populaire posts van deze blog

In het Zonnetje gezet: Het gelijk (in mijn ogen) van Katans mening rondom voedingswetenschappen.

Blogger stopped. See new sites at : www.food4innovations.blog and www.wouterdeheij.com

Food inc. en de discussie op Foodlog over ons eetsysteem