Duurzaamheid in Food - een praktische aanpak (deel 4)
Dit artikel is een vervolg van deel 3
Het model - de overall duurzaamheid score.
Door de verdeelsleutels nu te vermenigvuldigen met de waarde van elk van de indicatoren krijgen we een gemiddelde duurzaamheid score per product/SKU. De verdeelsleutels kunnen jaarlijks veranderen onder invloed van de publieke opinie (die haar mening via het stemmen bekendmaakt). De waarde van de 12 indicatoren kunnen alleen veranderen als (a) de NGO die de rekenregels bepaalt deze aanpast, of (b) als de producent 'duurzamer' (diervriendelijker, milieu-efficienter, ...) gaat produceren.
Op deze manier hebben we een scheiding der machten aangebracht en een methode geïntroduceerd waarmee toch appels-met-peren vergeleken kunnen worden:
1- de wetgevende macht geeft een juridisch kader aan de methode (en de losse duurzaamheidsindicatoren),
2- de NGO's bepalen de exacte criteria/rekenregels (en publiceren deze online). Producenten passen deze rekenregels zelf toe op elk product.
3- de Notified Bodies controleren of de rekenregels door de producenten goed zijn toegepast,
4- de verdeelsleutels worden democratisch jaarlijks vastgesteld met internet survey (1 Nederlander, 1 stem).
Het eerste grafiekje (spinnenwebgrafiek) geeft nu aan wat er gebeurd als we de waarde van de indicatoren vermenigvuldigen met de democratisch bepaalde verdeelsleutels. De tweede grafiek is het resultaat als we nu de gemiddelde overall duurzaamheid score bepalen voor de vier voorbeeldproducten:
Het model - hoe nu verder?
Ik hoop dat dit een werkbaar model geeft om toch tot een duurzaamheidsindicator te komen voor voedsel. Een juiste overall duurzaamheidsindicator op de verpakking (bijvoorkeur Europees ingevoerd), geeft alle informatie aan consumenten om een goede (rationele) keuze te kunnen maken. Mocht een consument toch de waarde van de onderliggende indicatoren willen weten, dan pakt hij/zij zijn mobieltje, maakt een foto van de streepjescode en de consument wordt automatisch naar een website geleid waar de aanvullende informatie wordt getoond. 100% transparantie. Mocht je iets meer willen weten, dan is de informatie feitelijk altijd beschikbaar.
Nu weet ik best dat er een groot verschil is tussen de Nederlander als 'burger' en de Nederlander als 'consument'. Toch heb ik de overtuiging dat het verstrekken van feitelijke informatie de enige manier is om op termijn bewuste keuze gedrag uit te stimuleren. Zelf heb ik weinig geloof in nog meer Postpus 51 spotjes. Deze hier voorgestelde methode introduceert een duurzame manier om toch licht te scheppen in de duisternis die nu "duurzaamheid" heet. Een combinatie van rationele indicatoren en de mening van Nederland voor de verdeelsleutels. Ik denk dat dit een manier is om op korte termijn aan de slag te gaan.
Nog een laatste opmerking. Deze methode zou wat mij betreft open-source geïmplementeerd moeten worden (WWGD). Het mag niet zo zijn dat een specifiek concern het beheer heeft. Op het ontwerp van duurzaamheids-indicatoren mag niet worden geconcurreerd. Natuurlijk hoop en verwacht ik wel dat er concurrentie komt op 'duurzame voedsel producten'.
Aanvulling 22 nov 16.50.
Ik kon net niet laten en heb deze ideeen ook bij foodlog neergelegd. Klik hier om de discussie te volgen. Laat ik maar eens gaan kijken hoe er op dit basis idee wordt gereageerd. Daarnaast is het ook interessant om te kijken op de People4earth-website.
Aanvulling 23 nov 19.45.
Op linkedin CoT zijn twee leuke reacties geplaatst:
Zo dit was deel 4, de rest van het verhaal is te vinden in deel 5.
Het model - de overall duurzaamheid score.
Door de verdeelsleutels nu te vermenigvuldigen met de waarde van elk van de indicatoren krijgen we een gemiddelde duurzaamheid score per product/SKU. De verdeelsleutels kunnen jaarlijks veranderen onder invloed van de publieke opinie (die haar mening via het stemmen bekendmaakt). De waarde van de 12 indicatoren kunnen alleen veranderen als (a) de NGO die de rekenregels bepaalt deze aanpast, of (b) als de producent 'duurzamer' (diervriendelijker, milieu-efficienter, ...) gaat produceren.
Op deze manier hebben we een scheiding der machten aangebracht en een methode geïntroduceerd waarmee toch appels-met-peren vergeleken kunnen worden:
1- de wetgevende macht geeft een juridisch kader aan de methode (en de losse duurzaamheidsindicatoren),
2- de NGO's bepalen de exacte criteria/rekenregels (en publiceren deze online). Producenten passen deze rekenregels zelf toe op elk product.
3- de Notified Bodies controleren of de rekenregels door de producenten goed zijn toegepast,
4- de verdeelsleutels worden democratisch jaarlijks vastgesteld met internet survey (1 Nederlander, 1 stem).
Het eerste grafiekje (spinnenwebgrafiek) geeft nu aan wat er gebeurd als we de waarde van de indicatoren vermenigvuldigen met de democratisch bepaalde verdeelsleutels. De tweede grafiek is het resultaat als we nu de gemiddelde overall duurzaamheid score bepalen voor de vier voorbeeldproducten:
Het model - hoe nu verder?
Ik hoop dat dit een werkbaar model geeft om toch tot een duurzaamheidsindicator te komen voor voedsel. Een juiste overall duurzaamheidsindicator op de verpakking (bijvoorkeur Europees ingevoerd), geeft alle informatie aan consumenten om een goede (rationele) keuze te kunnen maken. Mocht een consument toch de waarde van de onderliggende indicatoren willen weten, dan pakt hij/zij zijn mobieltje, maakt een foto van de streepjescode en de consument wordt automatisch naar een website geleid waar de aanvullende informatie wordt getoond. 100% transparantie. Mocht je iets meer willen weten, dan is de informatie feitelijk altijd beschikbaar.
Nu weet ik best dat er een groot verschil is tussen de Nederlander als 'burger' en de Nederlander als 'consument'. Toch heb ik de overtuiging dat het verstrekken van feitelijke informatie de enige manier is om op termijn bewuste keuze gedrag uit te stimuleren. Zelf heb ik weinig geloof in nog meer Postpus 51 spotjes. Deze hier voorgestelde methode introduceert een duurzame manier om toch licht te scheppen in de duisternis die nu "duurzaamheid" heet. Een combinatie van rationele indicatoren en de mening van Nederland voor de verdeelsleutels. Ik denk dat dit een manier is om op korte termijn aan de slag te gaan.
Nog een laatste opmerking. Deze methode zou wat mij betreft open-source geïmplementeerd moeten worden (WWGD). Het mag niet zo zijn dat een specifiek concern het beheer heeft. Op het ontwerp van duurzaamheids-indicatoren mag niet worden geconcurreerd. Natuurlijk hoop en verwacht ik wel dat er concurrentie komt op 'duurzame voedsel producten'.
Aanvulling 22 nov 16.50.
Ik kon net niet laten en heb deze ideeen ook bij foodlog neergelegd. Klik hier om de discussie te volgen. Laat ik maar eens gaan kijken hoe er op dit basis idee wordt gereageerd. Daarnaast is het ook interessant om te kijken op de People4earth-website.
Aanvulling 23 nov 19.45.
Op linkedin CoT zijn twee leuke reacties geplaatst:
Cor
... ...
Knap stuk werk. Ik heb de vier delen op je log gelezen. Je opzet om te komen tot een OPEN SOURCE indicator steun ik volledig. Ik ben een sterk voorstander van prototyping. Ook met deze indicator. Gewoon beginnen en verder ontwikkelen.
... ...
Marcel
... ...
Houd bij de ontwikkeling voor ogen de trasparante (futuristische) bril die ik nog steeds laat zien op mijn presentaties. Je staat in de supermarkt en kijkt naar de courgettes en wat laat de bril (of het mobieltje) met abonnement op de globale Consumentenbond je zien? Alleen een groen, rood of oranje licht. Als je meer wilt weten, dan schud je ff met je hoofd en de bril laat de criteria achter de kleuren zien: dierwelzijn, kinderarbeid, volgens wetenschappers, volgens de bezoekers van de huidige supermarkt.
We maken in de toekomst dus betere beslissingen in realtime. En dat stoplicht herbergt een beslissingsmachine, een meta-keurmerk. Dat is een combinatie / optelsom vormen van alle bestaande duurzaamheidskeurmerken. Ga niet een eigen nieuw deel-keurmerk aan de bestaande toevoegen, maar voeg ze juist samen!
Uiteraard Open Source. Een bedrijf mag het starten of zelfs tot in eeuwigheid onderhouden, maar het is niet hun eigendom en het moet open staan voor ontwikkeling door derden. Kwestie van ofwel MVO ofwel slim ondernemen.
... ...
Zo dit was deel 4, de rest van het verhaal is te vinden in deel 5.
Reacties
Een reactie posten