Duurzaamheid in Food - een praktische aanpak (deel 5)
Dit artikel is een voortzetting van deel 4
Inmiddels is er al veel discussie op foodlog over het onderwerp duurzaamheid & voeding. Moet er een logo komen of niet? Wat is de rol van de overheid in dit proces? In dit deel 5 een korte update en daarnaast enkele meningen van mijzelf over dit onderwerp.
Om te beginnen is het interessant om de lijn op Foodlog te lezen die gaat over de laatste Rode Hoed sessie, waar ook de minister Gerda Verburg aanwezig was (link). Een stukje van Marijke Vos hoort ook bij het verplichte leesvoer: de overheid moet kiezen.
Ook de volgende link, waarin gesuggereerd wordt dat sommige mensen denken dat al lang bekend is wat duurzaamheid is, is het lezen waard (link) (ik geloof totaal niet dat het grote publiek weet wat duurzaamheid werkelijk is). Ten slotte de lijn waarin de vraag werd gesteld of er een logo moet komen of niet (link). Persoonlijk denk ik dat er een logo moet komen dat eigenlijk geen logo is. De huidige logo's zijn eigenlijk zwart-wit logo's. Logo's die aangeven of iets wel of niet voldoet. Het A-G systeem of sterrensysteem gaat een stapje verder door een 'rating' te geven. Zelf denk ik dat we niet deze weg -goed/fout logo's- moeten bewandelen.
Ik geloof wel in een heel modern 'dynamisch' "ik-bepaal-zelf-de-diepgang-logo-met-kwantitatieve-inhoud". We beginnen met een 1-100% (of A-G score) bijvoorbeeld op de domeinen (a) milieu, (b) gezondheid, (3) diervriendelijkheid, (4) fairness (als een soort klavertje met 4 blaadjes, dit beeld heb ik niet zelf verzonnen, zie ook NRC artikel). Wil je als consument meer weten over "milieu", dan kan dat. Je bekijkt dan gewoon de onderliggende waarden voor de indicatoren energie_grijs, energie_groen, water_verbruik, Afval. Dit alles via een scanner die in de winkel hangt, of via je mobieltje. Evidence based sustainibility en top (zie ook NRC 2008). Wil je alle gegevens weten en nalezen? dan kan dat ook de details staan dan gewoon op www.foodcyclopedia.nl of zo :-). Kijk ter inspiratie ook eens op: rankabrand
Drie praktijk voorbeelden die aangeven waarom "duurzaamheid" als containerbegrip zo moeilijk is:
- fairtrade appelsap die niet milieuvriendelijk is.
- diervriendelijke kip die niet duurzaam is (Volwaard) (met link naar margemix)
- slaafvrije chocolade letters die uit een gewone chocolade letter-mal komt (link)
Deze lijnen en bijbehorende reacties hebben me flink geprikkeld in mijn denken. Een van mijn ideeen is om te gaan werken met een MySustainibility site, die naast de algemeen geaccepteerde en democratisch bepaalde verdeelsleutels, ook een persoonlijk profiel gebruikt om de overall-duurzaamheidsscore voor jouwzelf te bepalen. In de toekomst kan je met je mobieltje of een scanner in de winkel, een scan maken van een product. Afhankelijk van je persoonlijke wensen, kan je dan een gepersonaliseerd 'advies' krijgen rondom je potentiële 'duurzame' inkoop. Precies zoals Marcel ook eerder schreef.
Nog verder doorberedeneerd kan je je voorstellen dat we belasting gaan heffen op basis van de waarde van de blaadjes van het duurzaamheids-klavertje. Op deze manier heeft de overheid in de toekomst een instrument in handen om de 'duurzame' keuze ook financieel te stimuleren (of onduurzaam aankoopgedrag te straffen). Kortom beprijzing gaat ook mogelijk zijn. (na de discussie over km-beprijzing gaan we dus ook een discussie over voedsel-duurzaamheids-beprijzing krijgen :-))
Zogauw ik zin en tijd heb, zal ik nog een stukje schrijven over duurzaamheid en vlees. Inhoudelijk gezien is Meatfree Monday alvast een lees aanrader.
Aanvulling 25 december 2009
Met dank aan Joost Reus en Twitter : www.earthster.org
Inmiddels is er al veel discussie op foodlog over het onderwerp duurzaamheid & voeding. Moet er een logo komen of niet? Wat is de rol van de overheid in dit proces? In dit deel 5 een korte update en daarnaast enkele meningen van mijzelf over dit onderwerp.
Om te beginnen is het interessant om de lijn op Foodlog te lezen die gaat over de laatste Rode Hoed sessie, waar ook de minister Gerda Verburg aanwezig was (link). Een stukje van Marijke Vos hoort ook bij het verplichte leesvoer: de overheid moet kiezen.
Ook de volgende link, waarin gesuggereerd wordt dat sommige mensen denken dat al lang bekend is wat duurzaamheid is, is het lezen waard (link) (ik geloof totaal niet dat het grote publiek weet wat duurzaamheid werkelijk is). Ten slotte de lijn waarin de vraag werd gesteld of er een logo moet komen of niet (link). Persoonlijk denk ik dat er een logo moet komen dat eigenlijk geen logo is. De huidige logo's zijn eigenlijk zwart-wit logo's. Logo's die aangeven of iets wel of niet voldoet. Het A-G systeem of sterrensysteem gaat een stapje verder door een 'rating' te geven. Zelf denk ik dat we niet deze weg -goed/fout logo's- moeten bewandelen.
Ik geloof wel in een heel modern 'dynamisch' "ik-bepaal-zelf-de-diepgang-logo-met-kwantitatieve-inhoud". We beginnen met een 1-100% (of A-G score) bijvoorbeeld op de domeinen (a) milieu, (b) gezondheid, (3) diervriendelijkheid, (4) fairness (als een soort klavertje met 4 blaadjes, dit beeld heb ik niet zelf verzonnen, zie ook NRC artikel). Wil je als consument meer weten over "milieu", dan kan dat. Je bekijkt dan gewoon de onderliggende waarden voor de indicatoren energie_grijs, energie_groen, water_verbruik, Afval. Dit alles via een scanner die in de winkel hangt, of via je mobieltje. Evidence based sustainibility en top (zie ook NRC 2008). Wil je alle gegevens weten en nalezen? dan kan dat ook de details staan dan gewoon op www.foodcyclopedia.nl of zo :-). Kijk ter inspiratie ook eens op: rankabrand
Drie praktijk voorbeelden die aangeven waarom "duurzaamheid" als containerbegrip zo moeilijk is:
- fairtrade appelsap die niet milieuvriendelijk is.
- diervriendelijke kip die niet duurzaam is (Volwaard) (met link naar margemix)
- slaafvrije chocolade letters die uit een gewone chocolade letter-mal komt (link)
Deze lijnen en bijbehorende reacties hebben me flink geprikkeld in mijn denken. Een van mijn ideeen is om te gaan werken met een MySustainibility site, die naast de algemeen geaccepteerde en democratisch bepaalde verdeelsleutels, ook een persoonlijk profiel gebruikt om de overall-duurzaamheidsscore voor jouwzelf te bepalen. In de toekomst kan je met je mobieltje of een scanner in de winkel, een scan maken van een product. Afhankelijk van je persoonlijke wensen, kan je dan een gepersonaliseerd 'advies' krijgen rondom je potentiële 'duurzame' inkoop. Precies zoals Marcel ook eerder schreef.
Nog verder doorberedeneerd kan je je voorstellen dat we belasting gaan heffen op basis van de waarde van de blaadjes van het duurzaamheids-klavertje. Op deze manier heeft de overheid in de toekomst een instrument in handen om de 'duurzame' keuze ook financieel te stimuleren (of onduurzaam aankoopgedrag te straffen). Kortom beprijzing gaat ook mogelijk zijn. (na de discussie over km-beprijzing gaan we dus ook een discussie over voedsel-duurzaamheids-beprijzing krijgen :-))
Zogauw ik zin en tijd heb, zal ik nog een stukje schrijven over duurzaamheid en vlees. Inhoudelijk gezien is Meatfree Monday alvast een lees aanrader.
Aanvulling 25 december 2009
Met dank aan Joost Reus en Twitter : www.earthster.org
Reacties
Een reactie posten