Industrieele Groote Club - intrinsieke en extrinsieke kwaliteit

Van de week was ik op uitnodiging bij de Creative Tafel van Industrieele Groote Club in Amsterdam. Op uitnodiging van Hans Kliphuis vertelden Ardo de Graaf en Stephan Verveen over de ontwikkelingen bij Community of Talents (waarvan ik ambassadeur ben). Vervolgens heeft prof. dr. ir. Han Gerrits zijn beschouwingen gegeven op de organisatie van innovatieprocessen. De reacties vanuit de zaal op deze lezing waren ook interessant. Na het prima diner, moest elke tafel nog een nabeschouwing geven. Stephan kon het niet laten om deze uitspraken op film te zetten. Je raadt het al, Wouter staat op deze film (vanaf 5.58 min).

Conclusies IGC - Creative Tafel te 27-10-2009 (Community of Talents/ from FunnelVision on Vimeo.

Onze conclusies aan tafel waren:
(1) waarom moet innoveren? Ach, dat antwoord heeft Charles Darwin ons 150 jaar geleden al uitgelegd. Bert heeft in juli over dit onderwerp een lezing gegeven, de slides zijn hier te vinden.
(2) De bankencrises is onder andere ontstaan omdat er 'teveel' beleving (=nep) in producten is gestopt. Als de intrinsieke productkwaliteit (de werkelijke kwaliteit, smaak e.d.) teveel gaat afwijken van de extrinsieke kwaliteit (de beleving, het gevoel, de uitstraling, de verpakking) ontstaat er teveel lucht. Op termijn pikken consumenten dit niet meer.

Een belangrijke trand gaat worden : het verschil tussen intrinsiek en extrinsiek gaat kleiner worden. Consumenten willen echt en authentiek, en gaan zich snel(ler) tegen 'nep' keren.

Korte aanvulling @11:32:
Op Foodlog ging en gaat de discussie plotseling ook over dit onderwerp. Lees de lijnen maar door. Hierbij alvast een wat we later een memorabele uitspraak gaan noemen van Jan Peter van Doorn:

Dick Veerman
....
In een nevendraad stelt Jan Peter van Doorn (goed thuis in wat marketingcommunicatie is, hij was een van de topbeoefenaren van het vak in Nederland) de vraag waar de consument is in de Rode Hoed lezingen. Citaat van Jan Peter: “we misleiden hem met onzinnige claims, beloftes en beelden (van landelijke boerderijen) onder het motto ?de consument wil nu eenmaal bedrogen worden? of liever gezegd hij heeft er behoefte aan .. Kortom we jatten zijn emoties, maken daar toegevoegde waarde van, laten hem er dik voor betalen en geven er weinig voor terug.”
....

De uitspraken van Marc Jansen (CBL) van een paar weken geleden over de 'verplichting op land van herkomst op het etiket te zetten' mag in deze discussie ook worden meegenomen. Zie hier het persbericht en de discussie die erover ontstond op foodlog.

Korte aanvulling @12:35:
Weer een reactie weggeplukt van foodlog. Wat mij betreft is dit de meest essentiële vraag: "Waar ligt de grens en wie bepaald deze grens?"

Jan Peter van Doorn
Ik word hier ergens boven door Dick genoemd in het kader van het neppen van de consument. Dat brengt mij op de volgende reactie. Wat is nep? In onze strijd om beter, bijzonderder, onderscheidener, mooier en succesvoller te zijn (geldt zowel voor personen als voor bedrijven) gebruiken we dingen die we eigenlijk niet in huis hebben. Die we als het ware toevoegen aan wat er feitelijk is. Soms is die toevoeging geloofwaardig (heeft deze een bepaalde relevantie, is ie enigszins tastbaar en niet volledig over de top), soms is het klinkklare onzin. De ene toevoeging heeft nog wel iets constructiefs, de andere maakt gebruik van angst en zwaktes en is dus destructief. De scheidslijn is lastig en zelfs de rechtspaak of de reclamecodecommissie heeft het er moeilijk mee.

Ik wil liever ‘genept’ worden door puur en eerlijk van Albert Heijn dan door de ring van zelfvertrouwen van Prodent. Ik denk dat overconcentratie op wat is nep, hoe rechtvaardig ook, voorbij gaat aan de zaak: de consument onderscheidend vermogen bij brengen over voedsel en eten. Je moet nu eenmaal leren om te weten. Dat is ook steeds het deeltje in de discussie dat ik mis. Je ziet hoe makkelijk dat gaat met flessenwater (er zijn al zelfs consumentenactiegroepen gevormd). Natuurlijk zit daar voor de consument een enorm financieel voordeel aan. Maar so what. Het is een beetje een strijd tegen de gewenning. Bewust maken helpt. Taak voor overheid, media, consumentengroeperingen. En de supply chain volgt dan wel als er marketingvoordeel te behalen valt. Kortom: niet zo tegen nep, maar voor ok.