Uber voor elke bedrijfstak, realtime peer2peer op je mobiel is toch wel weer anders en nieuw

Facebook, Apple en Google zijn groter dan ooit (wat betekent dat eigenlijk? olietankers kunnen immers ook zinken). Twitter is groot maar kwakkelt een beetje aangezien ze nog geen goed verdienmodel hebben. Microsoft is nu weer goed bezig en komt terug denk ik. Alibaba is al bijna groter dan Amazon en ik denk dat online verkoop bij alle sectoren gewoon gaat doorzetten. Mijn mening over vastgoed gedreven retail (supermarkten zoals we ze nu kennen) heb ik al meerdere keren gedeeld hier op dit blog. De tijd zal het leren of deze voorspellingen kloppen. Online - ICT technologie uit de 5e cyclus van kondratief- is groot heel groot geworden en is tevens behoorlijk disruptief geweest. In de nadagen van deze 5e cyclus, vraag ik me al lang af hoe dit nu verder zal gaan. Een van de laatste trends heet Uber. Eigenlijk klassiek peer-2-peer zoals je tien jaar geleden ook voor muziek had. Maar dan toch weer net anders. 


Waar p2p vroeger van computer tot computer verliep en dus iets was voor ‘thuis’ was (ik doe nu even net of laptops niet bestonden), is Uber toch wel weer een next step. Het is namelijk een realtime (=nu) P2P netwerk dat via onze smartphones (=gedistribueerd) en disruptief (=eliminatie van de middleman). En ook met een zakelijk model voor zowel de aanbieder van de dienst (taxi-chauffeur en snorders), als de vrager van de dienst (de kant), als Uber zelf. Teveel huidige ICT is ‘gratis’ of leunt alleen op advertenties. Gratis (voor zover het ooit heeft bestaan) is uit en niet duurzaam, de toekomst gaat over craftsmanshifts (creativiteit), #doen (handjes uit de mouwen) en het juiste zakelijk model voor alle betrokkenen vinden. Sharks en woekeraars beware!  

Nu zal elke lezer zeggen, maar Apple dan? Nu, Apple heeft met iTunes en haar app-store ook voor elkaar gekregen zwaar disruptief te zijn voor sectoren zoals muziek en film. Maar een echt real-time p2p platform zou ik dat toch niet willen noemen. En het zakelijk model is vooral duurzaam voor het bedrijf Apple. Ik heb begrepen dat het gros van de app-bouwers nooit echt een ‘ambacht-salaris’ verdient. Geeft niks, maar dan is het hobby (al kan een hobby innovatief zijn natuurlijk). Verder is wat Apple, Google en andere doen erg gericht op digitale diensten en producten. Neen, ik vind Uber een interessant fenomeen. 

Bijna 10 jaar gelden las ik het boek “what would google do”. Het heeft me heftig geïnspireerd. En in navolging daarna vraag ik me daarom af hoe de wereld eruit gaat zien als we de vraag “What would Uber do” zouden stellen. Hoe zit een supermarkt er dan uit? Of uitzendbureau’s? Of de gezondheidszorg? Of energieproductie (winddelen?) of wifi-verbindingen (internet-netwerken, gaan we onze verbindingen p2p share?). Of onderzoek en ontwikkeling. Zou het niet super interessant zijn om met een paar slimme koppen na te denken over het ver-uberen van onze samenleving? Ik denk nu op dit moment aan hoe kan je werknemers 2.0 (craftmanships, ambachten) ver-Uberen? Waarom bestaat er geen app waarbij je in je omgeving werkenemers die zin hebben in een klusje kunt vinden en gelijk kunt inschakelen? Net zoals een taxi-chauffeur dus. Ik bedoel niet voor een heel project (er bestaan klusjes sites), nee gewoon realtime, nu dus. Stel dat ik nu een kok zou zoeken omdat ik vanavond een etentje met vrienden wil hebben, zou een uber-kok-app niet wat zijn? Of waarom kan ik mijn boodschappenlijst niet doorsturen aan buren die misschien straks toch al naar de winkel gaan? Ik wil best een 10% betalen over mijn boodschappen voor het ontzorgen. Of ICT-ers die mij gelijk uit de brand kunnen helpen als ik hulp kan gebruiken? Begrijp me niet verkeerd, dit alles gewoon betaald hoor. Zo vind ik thuisafgehaald.nl ook een goed idee, maar nog liever zou ik gewoon een real-time app hebben. Of lenen van auto’s of een boor als je even wilt klussen? 


Ik ben ervan overtuigd dat overal waar een tussenpersoon (vaak met als resultaat vooral toegevoegde kosten in de keten), deze tussenpersoon op termijn geen functie meer gaat hebben. Denk bijvoorbeeld aan makelaars van huizen. Aan de basis van onze Nederland economie staat nu nog veel dozen-schuif-handel. Maar stel nu eens dat deze handelaren niet meer nodig zouden zijn? Wat blijft er dan over? Ik denk dus creatieve ambachtslieden die iets kunnen ‘creëren’  of verzinnen (creativiteit, innovatie, nieuw, inspiratie), doenende ambachtslieden (#doeners, waaronder ook een taxi-chauffeur of schoonmaker) en mensen die aan ‘mining’ doen (een boer is een mijnwerker, hij extraheert mineralen uit de grond) -kortom arbeid in de klassiek zin van het woord- rechtstreeks gevonden gaan worden door diegene die hun hulp kunnen gebruiken. 1:1 dus, gewoon realtime P2P dus. Eigenlijk, besef ik me nu opeens, dat ik hopeloos ouderwets dat ik nog mensen in dienst neem. 

Tenslotte ik krijg heel vaak de vraag ‘wat versta je nu eigenlijk onder innovatie’ en ‘wat zou het doel van innovatiebeleid moeten zijn’. Nu, innovatie is voor mij het proces van idee, naar product en vooral het sturen op impact. Impact sturen kan uitgedrukt worden in geld, maar ook in aantallen fans of gebruikers, en natuurlijk maatschappelijk effect. Mijn definitie van innovatiebeleid is simpeler: beleid dat erop gericht is dat we nu en in de toekomst voldoende mensen aan het werk kunnen houden die waarde creëren. Voor mij is innovatiebeleid eigenlijk dus werkgelegenheidsbeleid. Als het ver-Uberen zal gaan doorzetten gaat dit grote impact hebben. Ik ben bang dat dat negatief gaat zijn, lees, minder werkgelegenheid. Als ik meer inspiratie heb, ga ik me afvragen wat het ver-Uberen kan betekenen voor de gezondheidszorg, voor lifestyle coaches, voor onderzoek, voor ontwerpers, voor supermarkten, en voor Nederland op termijn. 


PS even een stoute gedachte: een uber-ik-zoek-nu-sex-app zou dat niet wat zijn voor alle vrijgezellen (en stouterds onder ons).

Reacties

Populaire posts van deze blog

In het Zonnetje gezet: Het gelijk (in mijn ogen) van Katans mening rondom voedingswetenschappen.

Ons eigen poep en pies kan onze wereld redden!

Teun is geen journalist maar een slim ondernemer. En ook ik heb mijn twijfels bij de ADH-cocnept : een schijnprecisie die er niet is in de praktijk.