Technologie opschaling duurt 10 tot 15 jaar - PurePulse (PEF 2.0) is weer een case om trots op te zijn.

Bert wist het me 15 jaar geleden al te vertellen. Nieuwe technologie ontwikkeling in de voeding duurt 10-15 jaar. De gemiddelde techneut hoor ik nu al denken "nee hoor, dat moet sneller kunnen". Mijn antwoord is dan "ja de machine opschaling als je alle principes kent duurt korter, maar nog steeds 1-4 jaar". Maar er is meer. Veel meer.

Bij technologie ontwikkeling en opschaling gaat het om veel meer dan een machine. Je moet toepassingen -applicaties ontwikkelen met klanten die lef hebben- je moet je bezig houden met wetgeving (vaak met het ontbreken ervan, of het ombuigen van niet-relevante wetgeving). Je moet je bezig houden met ontwikkeling van technologische prototypes -die veel geld kosten en waar geen ROI op valt te behalen- om überhaupt met toepassingsontwikkeling bezig te kunnen gaan zijn. En natuurlijk met klanten voor de technologie, klanten van je klanten, voedselkwaliteit en voedselveiligheid en allerlei wetgevende aspecten. Te veel om op te noemen. Voor dit alles heb je een heel divers team nodig van wetenschappelijk specialisten van diverse pluimage, maar vooral heb je een team aan zeer ervaren ontwerpers en ontwikkelaars nodig. Enfin, ik kan (en ga dat tzt doen) er een boek over schrijven.

Een voorbeeld case dan maar. Wij hebben voor het Nederlandse bedrijf Cool Wave Processing (CWP) en een launching customer (hier praat ik even niet over, dat heb ik moeten beloven) zeer succesvol de technologie opschalling en toepassingsontwikkeling en lancering uitgevoerd van een technologie die pulsed electric field (PEF) wordt genoemd door wetenschappers. In de Europese unie wordt al meer dan 15 jaar fundamenteel onderzoekgedaan, maar opschalen ho maar. Dus er moest wat worden gedaan, en met resultaat. Het traject heeft ons 5 jaar gekost ;-(

PEF bij wetenschappers is uitgevoerd op kleine schaal en op te hoge behandel temperaturen (denk aan 50-70oC). De uiteindelijk kwaliteit van het voedselproduct zoals ervaren door normale consumenten is daarom niet goed genoeg. CWP is daarom teruggaan naar de tekentafel en heeft dit proces volledig opnieuw ontworpen. En het is zeer goed gelukt. Door juist op laag Reynolds te gaan werken is een 2000 liter per uur proces gerealiseerd waarbij de maximale uitgangstemperatuur niet boven de 40-45oC is gekomen. Uiteindelijk is de technologie daarom ook PEF 2.0 gedoopt (PurePulse). Het is met recht een doorontwikkeling. Hiervoor is de nieuwste hoogspanningstechnologie ingezet waar zelfs makers van medische MRI apparatuur hun vingers bij aflikken. Eindelijk is het nu mogelijk om behoud van smaak en gezondheidswaarde -Dick Veerman zegt dan onverklote- producten te maken die veilig zijn en voldoende houdbaarheid hebben. Echt NieuwVers wat dat betreft.

Een bedrijf als CWP staat nu voor financieringsuitdagingen in een economische omstandigheid waarbij eigenlijk niks meer kan en zelfs overheden niet echt meer thuis geven. Gelukkig zal hetzelfde doorzettingsvermogen van het CWP team er wel voor zorgen dat dit uiteindelijk gaat lukken. Wij zullen hen maximaal steunen. Meer over de purepulse-technologie staat op de top-wiki en is te vinden op pinterest.

Ik roep onze Nederlandse overheid op om meer support te geven aan technologie-ontwikkelaars en specifiek aan diegene die bezig zijn opschaling en de valley des doods proberen te overbruggen. De waardecreatie vind daar plaats, maar tevens ook het grote risico. Maar uiteindelijk zijn de arbeidsplaatsen van de toekomst in Nederland afhankelijk van bedrijven die dat willen en kunnen. Steun hen!

De focus op nog meer toegepast onderzoek bij instituten helpt dit proces niet! En wetenschappers dit soort trajecten laten managen levert grijze haren op. Het lukt met ervaren rotten.