See now www.food4innovations.blog and www.wouterdeheij.com (Blog is now on Wordpress)

Elke levensmiddelentechnoloog kan vertellen hoe je een goedkoop product kunt maken. De basis is namelijk om zoveel mogelijk water (vrijwel gratis, ongeveer 1 euro per 1000 liter) of lucht (helemaal gratis) in je product te 'pompen'. Om meer water ergens in te doen, heb je waterbinders -bijvoorbeeld zetmeel gebaseerd- nodig en die markt is dan ook groot. Stop je daarnaast ook nog een suikers in je product -een agro-commodity- dan heb je naast een zeer goedkoop ingrediënt ook nog een liking-factor waarmee je consumenten op smaak aan je 'bindt'. Koolhydraten zijn daarom in alle gevallen 'binders' -binders van water en binders van consumenten- en daarmee zeer geliefd in de sector. En daarom dus tevens minder wenselijk denk ik daar dan automatische ook bij. Tuinders en boeren kennen vergelijkbare trucjes. En hun toeleveranciers helpen hen graag. In de primaire sector draait het immers om 'water'. Water zo snel mogelijk in een product krijgen levert ve...

Natuurlijk was mij afgelopen week al niet ontgaan dat vandaag wereldwijd de March Against (Monsanto) gehouden zou gaan worden. Ik voel me niet zo aangetrokken tot dit soort bijeenkomsten, net iets teveel 'tegen', en te weinig constructief 'wat dan wel' is mijn eerste reactie. En toch ben ik gisteren gaan kijken en heb ik een paar meter meegelopen. Gisteren en vandaag was ook het jaarlijkse TOP-uitje. Heel fijn om met zijn allen samen te zijn, wat activiteiten te hebben en onze bonte avond is ook altijd hilarisch. Momenten inbouwen om het wij-gevoel weer een plek te geven en vooral lekker te ontspannen is van groot belang vind ik. Het zal niemand verbazen dat er ook wat (te)veel wordt gedronken. Gistermiddag om 13:00 waren we weer thuis in Wageningen, en dacht ik "tijd voor mijn wekelijkse visje op de markt". En zo kwam ik toch in/langs de anti-monsanto demonstratie . Toch wel gefascineerd heb ik zitten luisteren, heb ik een stukje meegelopen en heb ik wat...

Bert wist het me 15 jaar geleden al te vertellen. Nieuwe technologie ontwikkeling in de voeding duurt 10-15 jaar. De gemiddelde techneut hoor ik nu al denken "nee hoor, dat moet sneller kunnen" . Mijn antwoord is dan "ja de machine opschaling als je alle principes kent duurt korter, maar nog steeds 1-4 jaar" . Maar er is meer. Veel meer. Bij technologie ontwikkeling en opschaling gaat het om veel meer dan een machine. Je moet toepassingen - applicaties ontwikkelen met klanten die lef hebben - je moet je bezig houden met wetgeving (vaak met het ontbreken ervan, of het ombuigen van niet-relevante wetgeving). Je moet je bezig houden met ontwikkeling van technologische prototypes -die veel geld kosten en waar geen ROI op valt te behalen- om überhaupt met toepassingsontwikkeling bezig te kunnen gaan zijn. En natuurlijk met klanten voor de technologie, klanten van je klanten, voedselkwaliteit en voedselveiligheid en allerlei wetgevende aspecten. Te veel om op te no...

Dit blog gaat over voedsel, voedseltechnolgie en innovatie (management). Om met dit laatste te beginnen, innovatie gaat heel simpel over ideeën, over het maken van prototypes, het lanceren in de markt, reacties krijgen van klanten en bijsturen. Dit traject begint met het meest simpele: Ideetjes bedenken en verzamelen, maar tevens ligt hier zelden de bottleneck. Elke professional die een beetje bijhoudt wat de grote trends zijn in onze maatschappij, zou op basis daarvan kunnen achterhalen wat de latente consumentenbehoeftes zijn. Ik schrijf bewust 'latente behoeftes', Steve Jobs wist het al, en ook bij ons op kantoor is het een gouden regel "consumenten weten niet wat ze zouden kunnen willen weten" . En ook Nico Heukels (Sodexo), vertelde me jaren geleden al "aanbod bepaalt de vraag. De gedachte dat je consumenten gestuurd kunt ontwerpen, klopt niet" . Het wil niet zeggen dat geïnteresseerde consumenten niet zouden kunnen komen met 'ideetjes', ...

Ondanks alle disclaimers die ik er steeds bij geef, kom ik steeds vaker in de verleiding om voedingsadvies te geven, ook nu weer. Ik ben geen voedingskundige, geen diëtiste zoals Janet Noome , arts zoals Frank van Berkum , of een life-style coach zoals Ralph Moorman . Ik ben een gewone ingenieur in chemische technologie (TU-Delf) met inmiddels de specialisatie levensmiddelentechnologie en nog specifiekere alles rondom green cleantech en mild conserveren zonder conserveermiddelen . Maar mijn omgeving vraagt er wel steeds naar. En ik snap dat heus wel, gezien al mijn activiteiten online. Als vrienden of familie erom vraagt, dan geef ik ze toch een paar algemene tips. En vragen doen ze in mijn omgeving best vaak, zeker nadat ik heb opgebiecht een ' softpaleo ' aanhanger te zijn (zie ook Loran Cordain  over paleo en lees dit Distrifood artikel ). Als inleiding zeg ik er meestal wel bij dat het maar een denkpiste is, een hypothese generator. Verder wil ik absoluut geen dom...