Waarom geeft Aalt Dijkhuizen (WUR) dit soort presentaties? Wie vertelt hem eens dat dit zwakke verhaaltjes zijn

Mijn volgers weten dat ik kritisch ben over de resultaten van de WUR. Ik ben van mening dat (a) er teveel maatschappelijke middelen naar de commerciële tak van deze organisatie DLO gaan, (b) dat er een mono-denkcultuur is die teveel gericht is op 'grote bedrijven' zoals Unilever, (c) dat er teveel wordt ontwikkelt (denk aan de bonenprof), terwijl het fundamenteel nieuw onderzoek zou moeten zijn. en (d) dat "intensief" teveel aandacht krijgt**.

Vooral dit laatste punt is weer hot sinds een paar weken. WUR CEO Aalt Dijkhuizen pleit keer op keer weer voor intensief en nu is -i.v.m. de haar boeklancering het Hamburger Paradijs- ook Louise Fresco veel in het nieuws. Beide prediken het mantra van technologie, schaalvergroting en intensificering. Beide gebruiken het argument "duurzaamheid" waar ze eigenlijk het argument milieu (en nog specifieker CO2 en landgebruik) bedoelen. Verduurzaming draait echt niet alleen om efficiency en schaalvergroting. Het draait nu juist om keuze processen. Verder ziet CEO Dijkhuizen het als zijn taak om 6 miljard en straks 9 miljard mensen te voeden; alsof dat met een groot ontwerp en leiderschap vanuit het kleine Wageningen gerealiseerd zou kunnen worden. Nederigheid rondom dit onderwerp zou op zijn plaatst zijn. Denken in 'grote' ontwerpen is niet alleen zinloos, het is ook nog eens heel erg gevaarlijk.

Bekend zal zijn dat ook ik een duurzame technologie aanhanger ben. Maar dan wel in een context van diversiteit en kunnen kiezen. Waar ik ook moeite mee heb is het steeds terugkerende argument dat we de wereld moeten 'voeden'. Wij (= Nederlanders, Nederlandse Ondernemers in AgriFood) hebben fundamenteel andere uitdagingen dan boeren in Afrika of dan de uitdagingen in China of Brazilië. Verder gaat verduurzaming over de keuzes die we als maatschappij moeten maken. Simpele beelden helpen daarbij niet. Polariseren helpt ook niet. Ik kom hier nog op terug.

Tenslotte heb ik er moeite mee dat er gewoon politiek wordt bedreven door Aalt Dijkhuizen en zijn club. En ik vind dat dit nu nou net een onderwerp is dat in Den Haag thuis hoort. Hier in Wageningen zou het al heel wat zijn als WUR gewoon goed (fundamenteel) onderzoek doen en excellent onderwijs zou geven. Politiek, technologische ontwikkeling, ontwikkelingssamenwerking of economie zijn echt takken van sport die niks met de Universiteit te maken hebben. En kiezen -en dan bedoel ik wat voor een maatschappij we zouden willen hebben, met wat voor een vorm van 'eerlijkheid' en welke type 'producten'- is gelukkig iets voor consumenten en voor onze democratie.

Hieronder een recente presentatie van Aalt Dijkhuizen. Beetje simpele voorbeelden en de inleiding is ook een grote open deur. Mijn vraag zou zijn. Mooi, WUR weet nu ook eindelijk wat de dillema's zijn (ze lezen toch bij het hoofdgebouw Foodlog gewoon elke dag?). So What, wat zijn nu de fundamenteel onderzoeksvragen waar de WUR haar tanden in gaat zetten? Politiek bedrijven of PR of Marketing hoort daar volgens mij niet bij. Misschien kan Aalt Dijkhuizen zijn staf eens vragen een echte toekomst visie neer te zetten. Want ook die mis ik bij mijn conculega's hier in Wageningen.

** en neen, ik ben niet voor een 100% biologische sector. Dat kan niet eens.

Aanvulling 8 oktober: 
Krijn Popper heeft eerder een kort blog-item geschreven met de titel "Tussen Wetenschap en Politiek". Mijn reactie: Ik ben zowel als burger, maar zeker ook als professionals moeite met de rollen Science arbiter en Broker of policy alternatieven. Onze wereld is complex (genoeg), als wetenschappers politiek gaan bedrijven is het einde zoek. Dit werkt o.a. door in de (on)betrouwbaarheid van de wetenschap; althans zoals deze ervaren wordt door het publiek. We zouden hier scherper op moeten zijn ..

Aanvulling 18 oktober
Wat dan wel? Er is voor elke sector een balans tussen grootte/efficiency en veerkracht/risico. Waar dat optimum ligt? Ik zou het niet weten. Maar iedereen voelt aan dat 10 miljoen varkensboeren met 2 varkens niet effectief is, terwijl 2 varkensboeren met 20 miljoen varkens elk per varkensboer wel erg risicovol is. Hoe risicovol grote bedrijven kunnen zijn, laat Foppen zien. Dit punt zou ik graag willen horen van Dijkhuizen en Louise Fresco. En fundamenteel onderzoek zou moeten gaan over de vraag 'waar ligt dat duurzame optimum'. 

Aanvulling 24 oktober
Zonet lees ik de Resource - het blaadje van de WUR - en mijn oog viel op dit artikel "
Efficiënte landbouw wentelt kosten af", zo is het. Ook dit artikel illustreert heel erg goed waarom het WUR/Dijkhuizen mantra van groot, groter, grootst niet klopt. 

Presentatie dijkhuizen lltb jaarsymposium 2012 from Wouter de Heij