See now www.food4innovations.blog and www.wouterdeheij.com (Blog is now on Wordpress)

Vorige maand heb ik vrij snel -te snel?- een column geschreven voor Food & Nutrition. Het aardige aan een column schrijven is dat je niet altijd genuanceerd hoeft te zijn en dat je vooral ook je privé mening mag delen. Nu ik hebt het dit keer geweten. Via privé mail, en zelfs via whatsapp heb ik behoorlijk wat kritiek gekregen: "Hoe durf ik toch mijn eigen 'nest' te bevuilen en zo kritisch te zijn over individuele bedrijven en de NVWA" . Nu, ik werk inderdaad met mijn team in de vers-bewerkt sector, en ja we hebben regelmatig te maken met de NVWA, dus zakelijk gezien is het niet verstandig om dit soort stukjes te schrijven. Maar is dat dan een reden om niet je mening te delen? Net als de bankenwereld, heeft de voedselindustrie best een gesloten cultuur. Echt communicatief en open is mijn sector niet. Natuurlijk zijn er veel foodies en journalisten die het onderwerp 'voedsel' dagelijks naar de kranten brengen. Maar insiders die het echte verhaal delen zijn...

Al bijna twee en een half jaar geleden maakte ik met Katinka (aka Tinkebell) de fosfaat-film "Save our Children" . Katinka probeerde mijn 'zwarte' voorspelling "fosfaat raakt binnenkort op, we spoelen het met onze pies en poep naar de zee, en zonder kunstmest/fosfaat kunnen we niet 7-9 miljard mensen voeden" te ontkrachten in die film, wat niet echt lukte. Wat wel goed gelukt is, is om met deze film het onderwerp een stukje hoger op de politieke ladder te krijgen. Dion Graus - van de verkeerde partij natuurlijk - diende een motie in over het onderwerp. Op dit blog heb ik een stuk of acht artikelen gewijd aan dit onderwerp, en ik heb nog een paar blogjes in de maak. Eentje gaat natuurlijk over de mogelijke oplossingsrichtingen. Al zijn het eigenlijk geen werkelijke oplossingen voor het probleem, maar eerder maatregelen die we kunnen treffen waardoor het probleem uitgesteld wordt, en we dus langer in de penthouse van de piramide van Maslow (uitspraak ...

Afgelopen week heeft de Gezondheidsraad haar nieuwe richtlijnen goede voeding gepubliceerd . De vorige versie uit 2006 was toe aan vernieuwing en dus hebben we sinds een paar dagen de 2015 update. De grootste verbetering in mijn ogen, is de verschuiving van ‘stofjes-denken’ naar voedsel- en voedingspatronen-denken.(  Mijn eigen tips van een paar jaar gelden staan hier ) Verder worden matiging van vleesconsumptie en verhoging van de consumptie van groente en fruit doorgevoerd. Ook een verdere verlaging van de consumptie van alcohol wordt geadviseerd, en wordt het drinken van suikerhoudende dranken afgeraden. Prima adviezen wat mij betreft. Het advies om specifiek ook peulvruchten te eten (ik ben voor!) en ook voldoende noten per dag (ben ik ook voor!) vond ik verrassend. Ik had niet gedacht dat de Gezondheidsraad zover zou gaan, gewoon prima. Het margarine-denken (i.p.v. beperkt boter) en de 90 gram aanbeveling voor volkorenbrood (begrijp me niet verkeerd, absoluut beter dan...

Drie jaar geleden schreef ik heel impopulair “ Boeren zijn geen voedselleveranciers . Ze produceren immers vooral anonieme bulkingrediënten, die meestal ook nog eens inwisselbaar zijn. Dit systeem lijkt op verkoop van ruwe olie: meerdere aanbieders, een wereldmarkt en spijtig genoeg voor de boeren, geen OPEC“. Natuurlijk is dat een zin die niet zo empathisch overkomt. Wij zien de boer immers graag als degene die ons voedsel maakt, het romantische beeld dat daar omheen hangt bevalt ons best. En toch is het zo. Dat blijkt uit de huidige situatie: “weer zijn de prijzen laag, te laag; en weer wordt er om financiële steun gevraagd in Brussel”. En om de electorale achterban tevreden te houden, komt er ook nog eens geld uit Brussel voor de overproducerende boeren. Alleen een beperkt aantal agro-ondernemers heeft potentie en schaalgrootte om een extreem goede ingrediëntleverancier te worden, omdat ze zeer scherp kunnen produceren (vaak op grote volumes) en dit kun...

Ik heb een paar helden in de wetenschap van voeding en gezondheid : Frits Muskiet, Katan en Harry Wichers. Maar vooral ben ik fan van Jaap Seidell (public health VU). Jaap is wat mij betreft het voorbeeld van een moderne professor: onbesproken, groot trackrecord via zijn wetenschappelijke publicaties en vooral ook erg communicatief. Ik ken geen professor die zoveel moeite neemt om zijn inzichten te delen met de maatschappij via facebook of twitter. Daarnaast schrijft Jaap goed leesbare boeken en schrijft hij artikelen in diverse bladen. Kortom een moderne held voor mij . Jaap is ook initiatiefnemer van het eerste uur van JOGG (Jongeren op Gezond Gewicht). JOGG is een landelijk programma waarbij overheid en bedrijfsleven samen werken aan overgewicht bij kinderen. In de basis een goed initiatief. JOGG is eigenlijk de Nederlandse variant van EPODE en Jaap heeft dit Franse programma goed bestudeerd op effectiviteit. EPODE is een groot programma waarbij de nadruk ligt op het uitvoeren...

Voeding is een van de laatste sectoren waar internetverkoop nog aan de vooravond staat van grote groei. Internetverkoop is minder eenvoudig dan met boeken, muziek of films. Voedsel bestaat immers uit moleculen en atomen met vaak ook nog eens een beperkte houdbaarheid. Toch komt internet eraan, en wel in de vorm van nieuwe zakelijke modellen en vooral het kapitaal dat is verdient in die sector. Het geld verdient in ICT klotst nog steeds over de randen bij pensioenfondsen, rijke families en investeringsfondsen. Bill Gates is in vleesvervangers gestapt en steunt nep-mayo. Investeringsfonds Rocket Internet investeert tientallen miljoenen in Hello Fresh en accepteert dat er een paar jaar flink verlies zal zijn. Natuurlijk heeft AH inmiddels de aanval ingezet. Want net als bij glasvezel gaat het bij de online verkoop van voedsel om de distributie (logistie) en vooral de last mile naar onze huizen. Nu zijn de logistieke kosten per bestelling nog tussen de 5 en 10 euro. Hello Fresh investe...

Goedkoper en meer met minder is uiteindelijk dus een doodlopende weg is mijn indruk. De roep om toegevoegde waarde – een ander woord is innovatie – is daarom logisch. Hierbij volg ik zelf het principe van “blijven bewegen”, nieuwe ideeën snel uitwerken in een prototype, in de markt zetten en daarna op basis van de eerste reacties uit de markt het product aanpassen. De grote beweging die we in de maatschappij zien is in mijn ogen minder “chemie”, meer vers en zoveel mogelijk producten met herkenbare ingrediënten (noem het maar natuurlijk).  Een voorbeeld:  Albert Heijn heeft recent aan zijn leveranciers gevraagd om niet langer 'SouthamptonSix' kleurstoffen te gebruiken . Innovatie, daar draait het dus om. Als wetenschapper denk ik dat dit voorbarig is. Deze zes individuele kleurstoffen zijn waarschijnlijk onschuldig (wat niet wil zeggen dat ik snoep met deze kleurstoffen gezond verklaar!) al is er voldoende inhoudelijke discussie over de Southampton onderzoeksopzet. ...