Het verschil tussen 'believers' en 'ergens in geloven'.

In de biologisch buiten spel lijn op foodlog is het woord believer vaak gebruik. Natuurlijk komt dan automatisch de vraag 'wat is een believer'. En wat is het verschil met 'geloven in'. Aan de reacties te zien, zijn Dick Veerman en ikzelf het wel eens over dit verschil.

De gezondheidsraad heeft geconcludeerd dat -op basis van 50 jaar onderzoek en gebaseerd op de huidige meetmethodes (waar heus wel wat op af te dingen valt)- biologisch eten 'niet gezonder is'. De true believer gelooft dergelijke conclusies eenvoudig niet, denkt in complotten en wil nog meer onderzoek. Ik heb de indruk dat de theorie, wetenschappen en kennis gewoon niet aanwezig is, of wordt begrepen door 'believers'. Believers, zijn wellicht gewoon onbewust-onbekwaam **. Of ben ik nu na deze uitspraak plotseling een betweter (ja dat ben ik :-) ) of misschien zelfs wel een believer geworden?

Hierbij de reacties over de definitie van 'believer':

Dick

Willem, een believer laat zijn geloof - een godsdienst, geldende opvatting of individuele overtuiging - komen waar de rede al voorbij is

Wouter

Voor mij is een believer iemand die ‘gelooft’ in iets of een systeem, waarvan feitelijk wetenschappelijk, aangetoond kan worden dat het niet kan. Een ‘believer’ gelooft wetenschappelijk rationeel bewijs gewoonweg niet, meestal door een gebrek aan kennis. Echter die hard believers willen ook niet eens kijken naar feitelijke inzichten. Bij deze lijn over biologisch, zie je spijtig genoeg nogal wat believers voorbijkomen.

Zelf gebruik ik niet graag het woord gelovige, aangezien ik best respect hebben voor vrome mensen die in een hogere macht geloven. Echte gelovigen zullen immers niet de zwaartekracht of het rond zijn van de aarde ontkennen.

Dick

Kan het zijn dat we nu allemaal hetzelfde hebben gezegd op verschillende manieren en dat het gaat om mensen die ‘door een gebrek aan kennis’ dingen denken terwijl ze dingen zouden moeten proberen te snappen?

Jan Peter

Mensen die iets voor de wetenschap uitlopen, mag je geen believer noemen omdat ze het nu eenmaal wat scherper zien en niet worden belast door allerlei wetenschappelijk, commerciele of historische beperkingen. Dan is label believer eerder een uitdrukking van onmacht.

Wouter

@ jan peter, mensen die voorop lopen, die creatief zijn en die vanuit kennis kunnen duiden wat de blinde vlekken zijn, zijn inderdaad geen believers. Ik gebruik de term believer die achterlopen, of geen systeemoverizicht hebben. (zie ook Vorsers en Prospectors)

Dick

Geloof? Ja natuurlijk. Maak het maar scherp en onbeschaamd: er is een verschil tussen achterlopen en voorlopen. Het ene kunnen we ‘believen’ noemen, het andere het sprongetje maken dat ‘ergens in geloven’ heet.

** leren en het verkrijgen van inzicht verloop bij mensen volgens de volgende 4 stadia (dit is, naast NHBD-theorie ook een blokje in mijn trainingen):
1. Onbewust - Onbekwaam.
2. Bewust - Onbekwaam
3. Bewust - Bekwaam
4. Onbewust - Bekwaam.

Ik heb enorm veel respect voor mannen en vrouwen die onbewust-bekwaam zijn ('wijzen'). Je 'voelt' dat over het algemeen als je bij een dergelijke persoon bent. De overgang van 1 naar 2 is echter het allermoeilijkste. Je weet immers niet wat je niet weet. Pas als je beseft dat je iets niet weet, of dat er nog andere 'disciplines' zijn, dan sta je wellicht ervoor open om iets te gaan leren. In mijn dagelijkse praktijk besteed ik heel erg veel tijd aan klanten en partners om van 1 naar 2 te komen. Als het lukt dan hoor je meestal reacties zoals: "maar dat wist ik niet", "dat is nieuw voor mij", "nu begrijp ik wat je bedoelt". Deze 1->2 overgang kost heel veel energie, en soms leidt het tot ruzie. Klanten en partners willen zelden voor deze dienst betalen, terwijl het de meest nuttige activiteit is.

Aanvulling d.d. 10-10-2010:
dick veerman

Veelkantie, ik was eerlijk gezegd niet van plan in deze draad alle discussies weer over te gaan doen (ik wilde deze discussie niet eens uitlokken; ik wilde wijzen op de inconsequentie van actievoerders en de gemiste kansen voor open doel van een journalist).

Mijn motieven zijn uiterst simpel:
- laten zien hoe de feiten in elkaar steken
- feit en wilskeuzen van elkaar scheiden
- feiten die uit wilskeuzen voortkomen als zodanig ontmaskeren

De feiten:
- we jagen niet meer, maar zijn aan landbouw gaan doen
- zo kon ons aantal groeien en konden we heel andere dingen gaan doen die ons bezighielden
- dieren, plantaardige landbouw en voedselverwerking vormen een samenhangend systeem
- landbouw - als totaal - onderhoudt het landschap zoals we dat mooi vinden
- steeds lagere kostprijzen en biodiversiteit gaan kwalijk samen; daar moeten we om risicoredenen voor onze soort een oplossing voor vinden
- er is ook een Dekkeriaanse landbouw mogelijk, very high tech
Van het land, uit de stallen en uit de reststromen van de verwerking van voedsel komen verschillende soorten voedsel, dierlijk en plantaardig. Die zullen we via een sleutel moeten verdelen onder het aantal mensen op aarde, cq. de mate waarin het redelijk is dat te verslepen gegeven het ver- en hergebruik van schaarse energie, water en nutrienten. Daar beginnen de wilsbesluiten.

Wouter de Heij
En hij of zij die hele onwaarheden gebruiken of feiten (bewust of onbewust) negeren, om hun persoonlijke wilskeuzen te beargumenteren, noemen we believers .