Herbert Blankesteijn in het zonnetje gezet (Als de omroep 2016 maar haalt, volkskrant 9 januari 2010)

In de Volkskrant van gisteren (op pagina 8, Forum) schrijft Herbert Blankesteijn over de publieke omroep. Ik volg Herbert via internet (en dus nu kranten) vanaf begin 2000, hij was o.a. reporter bij Planet Internet. Planet Internet was een vrij succesvolle internetkrant (met blog) waar KPN naar mijn mening te snel de stekker uit heeft getrokken. Mijn privé e-mail adres loopt overigens nog steeds via @planet.nl. Enfin, maar weer naar de werkelijke reden voor dit artikel.

Herbert is na tweeënhalf jaar leuren bij kranten in oktober afgelopen jaar gestart met een site genaamd videovolt.net. Via deze site is signaleert en recenseert hij video's die op internet (legaal) zijn te bekijken. Niet alleen youtube filmpjes, maar ook series zoals South Park, optredens van U2 of documentaires van Michael Moore (o.a. Sicko en Slacker Uprising). Zijn artikel in de Volkskrant (zie link hier), gaat over de toekomst van de publieke omroep. Ik deel zijn mening en analyse volledig. Herbert schrijft ook in computerbladen; in het verleden schreef Herbert voor ComputerTotaal. Hij schrijft nog voor de NRC en komt regelmatig op BNR (Internet Vandaag).

"Wij consumenten willen uitzendingen bekijken op het moment dat we dat zelf willen", en zo is het. Via uitzending gemist of via onze harddiskrecorder (ik heb sinds kort Canal Digitaal, met een 320 GB recorder. Kwaliteit is fantastisch). Er hoeft op internet inderdaad geen zendtijd meer verdeeld te worden. Het is daarom minder dan ooit nodig om de publieke omroep te laten bestaan uit een samenraapsel van belangenorganisaties. Er zijn op termijn alleen nog maar programma's, als dat er geld beschikbaar wordt gesteld door de samenleving.

Ik denk dat we straks nog een publieke omroep hebben met maar een doel: Mooie unieke en bijzondere programma's maken. Deze programma's worden wellicht nog via de kabel en satelliet uitgezonden, maar worden parallel daaraan ook gestreamd op internet. Deze uitzendingen zijn immers ook al betaald via onze belastingcenten, dus ze zijn gewoon van de maatschappij. Graag ook maar gelijk even deze uitzendingen volledig advertentie vrij maken (=BBC model , =niet in competitie gaan met commerciele omroepen of kranten). Op termijn heb ik mijn harddiskrecorder niet eens meer nodig, internet gaat deze functie volledige invullen (kijk eens op Boxee). En de commerciële omroepen? Die mogen gewoon hun gang gaan, laat ze maar lekker in competitie gaan met de duizenden onafhankelijke video makers en schrijvers op internet. Maar wel zonder overheidsondersteuning. Prima toch?

Ook hier dus een tweedeling. Kwaliteit, niches en kleinschaligheid (maar ook maatschappelijk zeer relevante) programma's worden advertentievrij door de overheid (= dus de maatschappij, wij) betaald gratis op internet gezet. Commerciele zoeken het zelf maar uit (kijk nog eens op What Would Google Do). En wat denken jullie? Dit lijkt heel erg op het beeld dat ik schets bij Nederland Innovatieland 3.0. De overheid betaalt alleen fundamenteel onderzoek aan universiteiten, deze universiteiten hebben de plicht om alles 100% op internet te zetten. Deze organisaties gaan daarnaast nooit in competitie met private spelers (Zie Markt & Overheid van Cohen). Daarnaast hebben we een private R&D en innovatie sector van private kennisbedrijven die het zelf maar moeten uitzoeken (LNV en EZ stoppen dus met directe financiering van resp WUR en TNO dat scheelt ongeveer een half miljard). Ontvlechten die hap :-).

Trek dit beeld nu eens door naar (1) de kranten, (b) de zorg, (c) scholen. Ik hoor het jullie al zeggen, "Wouter dat krijgen we USA toestanden, we creeeren een tweedeling hierdoor, dat willen we niet". Hier ben ik nu totaal niet bang voor. Ik wil een tweedeling op uniekheid en/of maatschappelijk relevantie enerzijds, en markt daar waar dat prima kan. De zorg hebben we nu toch ook best aardig geregeld met onze basis-verzekering? Zelfs amerika gaat dit stelsel overnemen.

Reacties

  1. Liesbeth Oerlemans10 januari 2010 om 14:22

    Tot de laatse alinea was ik het nog wel met je eens. Maar om nu de zorg als het goede voorbeeld te noemen. Het wordt steeds duurder en we krijgen er veel minder voor. De financiering is echt als (relatieve) buitenstaander niet te volgen. En heb je wel eens geprobeerd thuiszorg (ik wel voor mijn ouders) te regelen? Ik heb een poging gedaan dit in een stroomschema te zetten. Maar door alle uitzonderingen ben ik daar niet in geslaagd. Te ingewikkeld! Ik kan me niet voostellen dat jij hier achter staat.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @ Liesbeth, Dat komt omdat er teveel tussenschakels zijn en het managementproces dus verre van ideaal is. Hier zijn grote verbeteringen mogelijk door stroomlijning. Kortom dat is zeker niet goed geregeld.

    Daarnaast is de zorg in NL veel te duur, doordat in mijn ogen onze artsen een ietsie pietsie te hoog salaris hebben :-)

    Er zijn kortom organisatorisch heel veel verbetermogelijheden, maar we hebben in Nederland wel een situatie met de basibeurs dat iedereen onafhankelijk van het salaris zorg kan betalen en kan krijgen. T.o.v. Amerika hebben we het dus best goed geregeld. Dat is wat ik met mijn laatste zin bedoelde.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Kijk ook eens op linkedin Innovatie 2.0 - Community of Talenst. De discussie over "innovaties in de zorg" leverde uiteindelijk 180 reacties op.

    http://www.linkedin.com/groupAnswers?viewQuestionAndAnswers=&gid=1395417&discussionID=5751349&sik=1263134544395&trk=ug_qa_q&goback=%2Eana_1395417_1263134544395_3_1

    BeantwoordenVerwijderen
  4. http://tweakers.net/nieuws/64954/plasterk-wil-advertenties-op-websites-publieke-omroep-beperken.html

    Weer een klein stapje. Zo hoort het.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

In het Zonnetje gezet: Het gelijk (in mijn ogen) van Katans mening rondom voedingswetenschappen.

Ons eigen poep en pies kan onze wereld redden!

Teun is geen journalist maar een slim ondernemer. En ook ik heb mijn twijfels bij de ADH-cocnept : een schijnprecisie die er niet is in de praktijk.