Plantaardige eiwitten, het groene goud? Of gaat er een maatschappelijk tweedeling ontstaan?
Mijn collega Astrid schreef een paar weken geleden onderstaande stukje. Natuurlijk zijn we pro-plantaardige eiwitten (wie kan er tegen zijn ;-)). Als #softpaleo aanhanger heb ik de overtuiging dat eiwitten een essentieel onderdeel zijn van een gezond voedingspatroon. Vlees, vis, vleesvervangers of eiwithoudende planten -mits niet geconsumeerd in hoeveelheden zoals een gemiddelde Amerikaan dat doet- zijn gezond. Ja, ik ben ook een anti-suiker en low-carb fan.
Goedkoop voedsel met geen nutriënten erin en die dus alleen energie (kcal) erin is niet wat we nodig hebben. Hoe passen eiwithoudende planten (of extracten daarvan daarin?). Ik realiseer me dat ik hoog in de piramide van Maslow leef, een biefstukje op zijn tijd of regelmatig kip of vis, dat kan ik prima betalen. Nu zitten de externe kosten niet verwerkt in deze producten. Zouden we dat wel doen, dan worden deze producten heel snel veel duurder.
Ik vraag me af wat er op een termijn van de komende tientallen jaren gaat gebeuren, een kleine voorspelling van mijn kant:
- Echt vlees (en ander dierlijk eiwit) wordt van de happy few.
- Plantaardige eiwitten en vleesvervangers van het grote midden.
- Niet-eiwitrijk (lees vet en suiker/carb rijk) wordt de norm van laag-inkomen.
Waarschijnlijk gaan we een dergelijke verdeling ook zien tussen rijke en armere landen. Het is zonnige buiten, ik hoop dat mijn voorspelling niet uitkomt.
Recent nam ik deel aan het eerste event van de Green Protein Alliance, een mooi initiatief om “groene eiwitten” meer op de kaart te zetten. Tijdens dat event werd door de staatssecretaris Van Dam aangekondigd dat in de “New Food Challenge” innovatiegelden voor nieuwe producten op basis van plantaardige eiwitten beschikbaar zijn gesteld. Daarnaast werd kort ingegaan op de overige actieplannen van de overheid die in de komende jaren de beschikbaarheid en aantrekkelijkheid van plantaardige producten moeten verhogen.
Maar deze actieplannen gaan vooral over onderzoek en educatie. Daarnaast zullen er op korte termijn gewoon meer en betere producten moeten komen die de consument verleiden om meer eiwitten uit plantaardige producten op te nemen in het dagelijkse voedselpatroon.
Kijkend naar de technologische ontwikkelingen zien we al een heel scala aan geweldige producten in het schap van de supermarkt, zoals Beeter van Ojah ooit ontwikkeld door TOP (zie persbericht). Maar in verhouding tot het vlees/visschap is het aanbod toch nog beperkt en daarnaast gaan veel producten uit van gezuiverde soja-eiwitten. Dat laat dus nog veel innovatie-ruimte zowel voor andere interessante grondstoffen met een (relatief) hoog eiwitgehalte als voor producten die niet uitgaan van gezuiverde eiwitten of isolaten. Waarom geen tuinbonen, bruine bonen, noten of boerenkool als basis voor het nieuwe product?
Om de innovaties op dit gebied een push te geven ontwikkelt TOP nieuwe technologie voor eiwitscheiding en zuivering, die toepasbaar is op ook de traditionele Nederlandse gewassen zoals de bruine boon. Daarnaast staan onze food designers en technologen altijd klaar om nieuwe concepten op basis van groenten, peulvruchten of noten te ontwikkelen en op te schalen, bijvoorbeeld met gebruik van milde conserveringstechnologieën.
Astrid Kemper
Reacties
Een reactie posten