Voldoende beschikbaar en super lage prijzen zijn immers goed voor jou en mij ... ...
Niets nieuws voor de insiders, maar toch een heldere uitleg van boerenleider (met “ei” en niet “ij”) waarom het voedselsysteem vast aan het lopen is. Mansholt heeft ons na de tweede wereldoorlog aan een systeem geholpen dat ervoor gezorgd heeft dat we veel en goedkoop eten hebben. Lang hebben we quota gehad, systemen van opkoop (denk aan boter en melkpoeder) waardoor een paar procent teveel aan productie uit de markt werd gehaald.In de laatste twintig jaar hebben we gezien dat – vooral in Nederland – de liberalisering ertoe geleid heeft dat er structureel 1-3% teveel gemaakt wordt.
Nu vraag je je af, who care’s? Het resultaat van die paar procent teveel leidt (dit zou eigenlijk met “ij” geschreven moeten worden) tot prijzen die tientallen procenten lager zijn, veelal onder de kostprijs. De supermarktinkopers en de inkopers bij de Unilevers van deze wereld sourcen immers wereldwijd en door de enorme schaalvergroting ook in die sector zijn grote oligopolies ontstaan. De inkoopkracht – eigenlijk inkoopmacht dus – van deze oligopolies zorgt er dus voor dat de prijzen flink onderuit zakken. In het huidige systeem zijn boeren dus vooral leverancier van unanieme bulk-grondstoffen. En op die markt geldt vooral ‘veel voor een zeer lage prijs’.
Er zijn maar drie oplossingsrichtingen die het probleem van te lage prijzen kunnen aanpakken.
Wil je niet een van deze drie strategieën volgen, dan blijft de situatie simpel: gewoon groot, groter, grootst voor de wereldmarkt. Deze strategie werkt eigenlijk alleen in Oekraïne of Roemenië en ik denk niet in Nederland. Megastallen en industriële bedrijven dus. Het zou maar zo kunnen zijn dat we over tientallen jaren daar milieu problemen gaan krijgen en dat we in Nederland alleen een knuffelaanbouw houden. Beste boer: succes met kiezen.
PS zie ook de discussie op Foodlog:
Nu vraag je je af, who care’s? Het resultaat van die paar procent teveel leidt (dit zou eigenlijk met “ij” geschreven moeten worden) tot prijzen die tientallen procenten lager zijn, veelal onder de kostprijs. De supermarktinkopers en de inkopers bij de Unilevers van deze wereld sourcen immers wereldwijd en door de enorme schaalvergroting ook in die sector zijn grote oligopolies ontstaan. De inkoopkracht – eigenlijk inkoopmacht dus – van deze oligopolies zorgt er dus voor dat de prijzen flink onderuit zakken. In het huidige systeem zijn boeren dus vooral leverancier van unanieme bulk-grondstoffen. En op die markt geldt vooral ‘veel voor een zeer lage prijs’.
Er zijn maar drie oplossingsrichtingen die het probleem van te lage prijzen kunnen aanpakken.
- Boeren gaan (weer) meer bijzonderdere producten maken (denk aan Tasty Tom). Dit zou kunnen via 'Nederlands product als meest duurzaam, lekker en diervriendelijkst'.
- Boeren gaan (weer) zelf hun producten verwerken tot consumentenproducten (en via nieuwe merken verkopen? D'r op d'r over dus…
- Maar vooral: aan de volumeknop draaien. Collectief minder maken.
Wil je niet een van deze drie strategieën volgen, dan blijft de situatie simpel: gewoon groot, groter, grootst voor de wereldmarkt. Deze strategie werkt eigenlijk alleen in Oekraïne of Roemenië en ik denk niet in Nederland. Megastallen en industriële bedrijven dus. Het zou maar zo kunnen zijn dat we over tientallen jaren daar milieu problemen gaan krijgen en dat we in Nederland alleen een knuffelaanbouw houden. Beste boer: succes met kiezen.
PS zie ook de discussie op Foodlog:
Reacties
Een reactie posten